Unuturum sanmıştım beni o gün,
Sessizlik hissi yabancı sesime.
İçerimdeki o cesaret süsünün,
Saldı yüzüm hüznünü öylesine.
Unuturum sanmıştım beni o gün,
Kayboldu mu, kendimi çoktan bilemem.
Damarındaki şimşek gökyüzünün,
Aktıkça ayıltır ancak gidemem.
Unuturum sanmıştım beni o gün,
Bozdukça kendimi sultan düzlermiş.
Sessiz bir cenaze ve gizli düğün,
Bu sefil iştah bizlere yüz vermiş.
Hâfî