Ölüm kalabalıktı,
varoluşum,
herkesten sakladığı bir kaybı
sırtımı sıvazlayan ellerin
nasırlı parmaklarında
rastladığında,
herkes ne olduğunu anlamış gibi
ama
kimse ne olduğunu soramadan
hayat başlamıştı,
aslı kaybolan zamanın içinde
tenim kurumamış
ve zorlu sevapları fevri günahlara kaptırırken,
gözlerim,
bir çift gözün arasına sıkışmış
nefessiz kalmıştı,
sonrasında hayatım,
ömrünü boşa geçirdiğini düşünen
yaşlı adam gibi
ölüme kucak açmıştı.
Yakuphan Ustaoğlu
