Kirpiğini çekiştiren damlalar gibi çıplak
Kapkara bir sayfa aralanır artık
Seyreldiğim harfin gölgesinde kucak
Ey kalbimin doğum lekesi
Tecrübeli bir isabet gibi avlandık
Sıkışır yürek çöken bir yıldız kadar
Yalnızlığa dönüşür her gece şehir
Sessizliğe sarkarız kimseler duymaz
Eller seni ne bilsin
Bir güzeli en güzel yine Allah bilir
Uzaktan el ettimse yokluğuna
Mecazdı bu yanındaydım
Ucunda minik bir kor taşıyan
Alevli tüftüfümle
Nişan aldım kendime
ben ve kara çarşaflı gölgem yürüyünce
Bir an için
Hayatın benim için
Devam ettiğini sandım
Gücüm yok taşımaya kendi suretimi bile
Çeliği büktüm ellerimle bükmesine de
Sağlamlığıma delalet etmedi bu
Bekledim lakin yüz vermedi ölüm
Altışar kez ufuktan yanıp söndü beş duyu
Bundan böyle aynada kendimi görmek ayıp
Biliyorsun sorma niye
Dolandım sararmış bütün uçları
Dolandım belki tutunmak için
Dolandım seni ele versinler diye
Kırık bir kulp kadar keskin
Buruk bir belkiyle
Güldümse suratıma yapışkan bir şey
Bulaşmış gibi güldüm
Sakallarım aktı durmadan
Dedim ki ruhun çöküşü sevgilim
Karmaşık bir yılanla olur
İmtinâ gütmez akisten aynalar
Ruhun çöküşü bazen benim gibi oturur
Bir bıçaktı bu madem neden duvar diyorlar
Onlar gibi düşünmeyi öğrendin
Onlar gibi olmadığını anladın
Gittikçe azaldı kesretin
Sen ise
Gittikçe çoğaldın
Her ne varsa dile gelmeyen
Birbirine bakan iki ayna gibi sır
Yağmuru ıskaladıkça ve
Yapraklara takılıp düşdükçe yüreğim
Alnımda mayınlar birikip durur
Ey her şeyin en güzelini isteyiş,
Boğazımı hırıldatıyor söylenişin
Ey karanlık kuyu sonsuzluk taslayan
Kulağını büktüğüm sayfalar
Kendini baştan çıkaran avunma
Atıldım saklambaçla düelloya
Kundakla ruhumu eriyen bir kalbi akıt
Kurtar beni kutlu tevessüllerle ayıkla
Kuşlar birer uçurtmaymış meğer
Sarktı ruhum gözümdeki balkondan
Baktıkça yukarı değindim aşağıya
Ey darmadağın bir yürek
Yavru bir alev gibi cılız ruhlara
Tenimizdeki zarif oburlukla
Çarp hüsrânımı akşamı ayılt
Ne kifayet akar bu sürüncemeden
Ne de bir sanrıya mecâlimdir artık
Ey gönül süsü
Yoksunluğun en mahrum nefesi
Ey bidâyeti harflerin
İnsafsız merhamet
Göğsümdeki kurşunun doğum lekesi
Yolumu uzattım bugün
Güyâ, sana benziyordu birisi
hâfî
