Kalbim bu cefâ tahtına, âlâmına üstür,
Ukdem yine çök bağrıma dava bu Kudüs’tür…
Dün geçti de derdim unutulmakla mı kaldı,
Üstünden o günler geçip aktıkça tıkandı.
Sen keyfine düşmüşken o masumca bebekler,
Bizden bir emanet gibi kardeşliği bekler…
İster ki o din kardeşi koşsun tasasından,
Zalim dikecek tahtını, tutsun yakasından.
İsyanına nefsin boyun eğmiş şu kenafir,
Kahrol bre zâlim seni ey şeddeli kâfir!
Mazlum görünür bizlere tarih cihetinden,
Gargat bile kurtarmaz elîm âkıbetinden.
Dâîm acı, dâîm gece, gün doğmaya koşsun,
Sessizce hayıflanmak o bilsen ne yokuşsun.
Mirasını çiğner tükürür şimdi yalın kürk,
Âh neydi yürek neydi gaza yalnız adın Türk.
Râm olmayacaksak biricik nakle, akıl yük,
Âh hangi akıl hangi nakil yalnız adın Türk.
Artık şu Arap çöllerinin sathına tavzif,
Yok tek bir işim diyerek vicdana muhalif,
Bombardıman altında kalan kendi değil ya,
Ondan bu kadar belki de gamsız bu tavırda.
Zalim seni yüz yıl daha vursun sesi çıkmaz,
Sen bir kere vursan terörist der, kaçınılmaz.
Kassam Tugayından alabilseydik âh ibret,
Etmezdi ağız birliği hasmıyla bu millet.
Tarih bulanık bir su ve mazlumları anmaz,
Yandaş bize objektif olun der de utanmaz.
Ey çeheresi küllerle ulanmış yiğit asker,
Ümmette anahtar var o hâlâ kilit ister.
Beşbin kere alnından öpersem bile yetmez,
Bir baş ki eliften mayalanmış ve eğilmez.
Bir baş ki çelik gözleri bakmış da o vecde,
Bir baş ki eğilmek yeri yalnızca o secde.
Bir baş ki Hakk uğrunda atar düşmana bir taş,
Bir taş ki isabette arar leş gibi bir baş.
Bir günde dağıt zulmünü azgın siyonistin,
Millet acıyor derdine hâlâ piyanistin.
Hâlâ acıyor çünkü aleyhinde faşizmin,
Bilmez ki asıl fikrini murdar semitizmin.
Bilmez ki, bugün zalim olan dünkine denk mi,
Dün ağlayan insandı bugün sanki köpek mi?
Hâşâ bunu ben söylemedim söyleyen alçak,
“İnsansı” diyor gör bize “hayvan” diyor aç bak.
Vicdan susamaz zalime dilsiz bile olsa,
Yıllar boyu katlettiği bir it bile olsa.
Ey Rabbimiz artık bize birlenmeyi lütfet,
Kalb gaflete dalmışsa da sen bizleri affet.
Rahman-u Rahim’sin sen edersin bizi iflah,
Lâ havle ve lâ kuvvete illâ bİllâh.
hâfî(gürkan Pur)
