Yanmış yürek ahvâli bu esbâba gerek yok
Gam derdi yalın yandırır ahbâba gerek yok
Lütfundur İlâhî akar havzındaki Kevser
Mahzûnuna sun pey daha bir âba gerek yok
Derdin de yürek hali şu dert ehline malum
Derdiyle pişenler bilir erbâba gerek yok
Göklerde gezen süs bile bazen geçer ammâ
Sadrımda yanar kandili mehtâba gerek yok
Hep çöktürür olmuş bu duvar dipleri heyhât
Bir hayrı murâd etmese esvâba gerek yok
Ey Yûsuf’un ancak kuyu halinde kalan gam
Takdîre bırak seyrini mahsûba gerek yok
hâfî akacaksan kana, yan halini mahfuz
Rabbin ki Mucîb ayrıca îcâba gerek yok
hâfî
