Anahtarı içerde unutmuşum
Ya evde kalsaydım ?
Bir soluklanıp gelecektim
Bir solukta dize geldim
Yüksüz kaldım, yüküm kalmadı
Kaldı kervan dağlar başında
Tek göçtüm bir başıma
Sanırdım yüküm beni yavaşlatan
Sanırdım sümsük süründüren
Gidiyorum, yüküm gelmiyor peşimden
“Biraz yağmur kimseyi incitmez” der demez
Islanıyor, kayıyor
Nereye tutunsa geberik ayaklarım
Olsun, ya içerde kalsaydım!
Anahtarı içerde unutuşuma aldırmıyorum
Ne evim Nepal’de ne ruhum Slovakyalı
Evim de ruhum da burada
Dışarıda neyi arıyorum Hoca?
Anahtarı içerde unutmuşum
Anahtarı içerde unutuşuma şaşmıyorum
Mukavemetsiz, sualsizim
Belki tekne batıran yoldaşımdır benim
Kim bilir ileride avcılar var,
Rıhtımda bekleyen bir gemi
Kurtuldum belki de
Müslüman mahallesine salyangoz olmaktan
Kurtuldum anahtarı içerde unutmaktan..
Olgun VERİM
