Gâhî dil nedâmet hissi kavliyle,
Hem söyler döner dinler bu matlûbu.
Âvâreyle yâren yankı hâliyle,
Çat pat olma, çat çat söyle has hûbu!
Görsün ehl-i âlem sende öz kurbu…
Ey beyhûde âdî muştu çarşında,
Ey bey, Hû de! Bir dâvâ bu arşında.
Serden külle, gökler kerre karşında,
Fethin hakkı izmihlâl-i garp oldu…
Şâyet görmemişsek âh-u zâr oldu.
Ondandır ki her dem hırsla izlendi,
Ondan kâfir artık bizde gizlendi,
Bir harp oldu gûyâ yurt temizlendi,
Bin harp olsa vurmaz böyle mazlûmu!
Neslim şimdi ceddin izbe mahrûmu…
Bir mazlum ki düşman sinsi pâyende,
Bir mahrum ki özden kopmuş âyende,
Kırgın kolla kanmış kurda, kol yende,
Cânî bir bakanlar hükmü, kanûnu!
Bir cânî ki mâdûnun da mâdûnu…
Bilmem belki bundan âhın ezberde,
Bilmem belki ondan bir sütun terde.
Peygamber dilinden ruh suyun fer de;
Sen bir mühr-ü İslâm’sın cihet doğru,
Doğrul bizle, tevhid üzre dosdoğru…
Ey Fettah-ı Ey Kahhar-ı ey pâki,
Er-Rafîd-ü El-Hâfıd ve El-Bâki,
İmdat El-Habîr, El Adl, hüvel bâki;
İhraç eyle bizden şer tüten rûhu,
El- Mü’min, medet Ey Hû, medet ey Hû…
Artık yok mu derdin yani hemhâli,
Hem efkârı sönmüş halkın hem hâli,
Ya Rabb bunların hep sende imhâli,
Emret Sen kökünden sök bu memnûyu,
Kurtar gayrı Ya Rabb acz-u mecmûyu…
hâfî
