Şehre,
akşamın sensizliği çöktü,
göremiyorum ayak izlerini,
artık,
sığınacak bir ölümüm de yok,
duvardaki yazı
ayaklanmış sözcükler gibi
duvardaki yazı duvar gibi
evet,
“bir itminan peşindeyiz”
ve kimse bizi bulmayacak
ve bu yüzden erken kalk,
safları çatlatıp dışarıya taşan,
senin kalabalığın olacak,
güneş gezinirken bir başka iklimde
üzerini örtelim
bizi uyuttuğunu sanan gecenin,
erken kalk,
çünkü görüşler
yalnızca
seher vakitlerine ayarlı Süheyla,
senin geçmediğin sokaklar
hâlâ
aristokrat düşünüyor
ve fazlasıyla homurdanıyor
betonun sertliğine,
taşı,
taşa çarpıp kırmadan,
yeni bir şeylerin peşinde,
bir şeyler daha diliyor
ve birleşmeden dağılıyor
insanlar,
geçmediğin yüreklerde
artık selâlar dinmiyor Süheyla,
sen toplumla arama ördüğüm duvardın
bundan bulaşamadı bana küstah bakışlar
bundandı her gece yıldızları kahredişim,
ve bundan sebepti sevdanın,
kiremit tozlarının içinde gizlenişi,
insanlar, deli dehşet içinde
kaçarken Hızır’dan
ve böylesine soyutken güzelliğin,
estetik kaygısı olamazdı aynaların
senin hayaline bile yaklaşamazdı
renkli paketlere gizlenen şeytan,
yazdıkça büyüyorsun içimde
sen neydensin Süheyla,
şehre
obruklar hâkim,
ben buna gamze diyor,
üşüyünce dolduruyorum
şehrin, özlem kokan boşluklarını,
zaman,
patlayan bir öfkedir şimdi bağrında
esirge onlardan sesini
duyamazlar,
onların,
kalpleri, kulakları gibi mühürlü,
bu yedinci seslenişim
biri kusurlu,
bu yedinci haykırışım
birini kimse duymadı,
ve bunlara rağmen
hâlâ bitmediyse dünya ile savaşımız
hâlâ sıyrılıyorsak
hâlâ düşlüyorsak gür bir sadâyı
anla ki artık dönüşü yok,
düşman birlikleri şehre girdi
buradan gitmelisin Süheyla
unutma,
elbet gelecektir,
dünyanın,
bir esintiyle tımar edildiği
ki hep gelmiştir,
o gün gel,
birlikte eselim Süheyla,
hava boz,
bulutlar iki yana açık,
artık vakit tamamdır,
şimdi,
heyecan içinde yarıyorum kalabalığı,
görüyorum market raflarına gizlenmiş
ölümle gelen indirimleri,
yine de meşrulaştırmak için direnişimi
set çekip bankalar caddesine
sınırlar çiziyorum düşman aleyhine,
kendimi bir nehrin akışına bırakıp,
gururla geçiyorum dünya denen yerden,
şaşırmam
elime geçirdiğim
kanla karışık banknotlardan,
onlar başlatmıştı bu savaşı
bir rüzgâr esti
ve yine onlar kaybetti,
hepsi tamam da
sen neredesin Süheyla?
Yakuphan Ustaoğlu
