Münadiler
“ Binlerce çocuk koşarak dokumuş benim kumaşımı…”* Sahici olmayan gülüşlerin tesellisi duyduklarım. Kaçıncı harpten kaldığı belli olmayan yaramla alay ettiklerini bilmiyorum sanki. Şehrin sokakları bile münadi hırkamla beni kabul etmişken yol arayışıma laf ettiklerini bile sineye çekiyorum fakat konu merhemlere geldiğinde… Bilmemezlik, görmemezlik damarı mı vardı acaba şu insanoğlunda? Önceden yoksa bile şimdi […]