Şu bahçeye bir bak! Hamağını, divanını, çardağını saymıyorum bile. Her sabah şu huş ağacına konanve bozkır türküleri çığıran o kırlangıçlar yok mu… İşte o yetiyor yahu. Esen rüzgar bizden yana. Doğangüneş bizden yana. Haaa ilaç vurmam bahçemdeki domatese soğana! Veren de o alan da… Hem atatohumudur bunlar. Fatsa’dan getirttim. Herifin adı şeydi…. şey.. Neydi yahu? […]
“İyi misin Mümtaz ağabey?”Daha iyiyim Nuri. Sen ne yaptın? Kaç saattir uyuyorum?“Üç saate yakındır uyuyorsun ağabey. Hemşireyi görür görmez bayıldın zaten. Sen de az değilsin haaa! Sakinleştiriciye falan gerek kalmadan uçtun gittin!”Bana baaak!“Tamam tamam. Bir şey demedik ağabey. De…..”Ne deee?“Hala dargınım sana reis.”Niye lan?“Bir de niye diye soruyor musun harbiden?Tamam lan uzatma. Bir an gözüm […]
Serinin ilk yazısını görmek için tıklayınız. Serinin ikinci yazısını görmek için tıklayınız. Serinin üçüncü yazısını görmek için tıklayınız. Serinin dördüncü yazısını görmek için tıklayınız. Serinin beşinci yazısını görmek için tıklayınız. Amma konuştunuz be oğlum! Nihat, sen misin lan? Turunçgillerden Nuri, sen ne halt ediyorsun başımın dibinde? Sizin ne işiniz var burada? Sizi boş ver, benim […]
Arteblo, yoksulluğun kanıksandığı ve tepkisizliğin gelenek haline geldiği bir çağda yaşıyordu. Arteblo’nun bu hayatta karşı en büyük tepkisi, insanların tepkisizliğine idi. Her okuduğu kitap, dinlediği her müzik attığı her adım bu dünyaya karşı bir tepkiydi. Kedinin kasılmasından çöp konteynırlarının sesine, sert bakışlardan masum gülümsemelere kadar her şey de bu devinimsizliğe, bu boş vermişliğe karşı mücadele […]
Bıçağı, hafif sağa ve sola çevirerek deride gireceği çukurcuğu açtıktan sonra ağır ağır sapladı. Ucu deriye biraz girdiğinde acının geçmesini bekledi. Sonra biraz daha soktu. O esnada dişlerini sıkıp gerildi. Tekrar bekledi acının geçmesini. Biraz daha soktu. İşte tam bıçağın çelik kısmının bitip balçağına geldiğinde nihayet bıçak kemiğe dayanmıştı. Bıçağı hangi organına sapladığını bilmiyordu. Çünkü […]
Mutlu olmaktan delicesine korkuyordu. Aklını yitirmemişti. Sadece kaybetme korkusu vardı; aklını değil, mutluluğu. Korkusunun kaynağı basitti; ne zaman eline bir şey geçse ondan kopması çok uzun sürmüyordu. Kara büyü mü vardı üzerinde, nazara mı geliyordu, kaderin garip cilvesi miydi, derviş olacaktı da haberi mi yoktu, belki de sadece beceriksizlik vardı üzerinde. Kısacası bunun sebebi bir […]
Kahverengi gözleriyle tavandaki incecik çatlağın izine dalgın dalgın bakıyordu. Uyanmıştı. Nemden mi yoksa rutubetten mi oluştuğunu bilmediği çatlak eve taşındıklarında da vardı. Tadilat sırasında boya badana yapılırken kapanmış fakat çok geçmeden kendini yine belli etmişti bu ince hat. Onun inatçılığını, yoksa hayata tutunuşunu mu demeli, her sabah izlemek onun için bir alışkanlık haline gelmişti. Sıkılmadan […]
Unutmamak için çırpınıyordum, aklıma gelmeyeceğini adım gibi bildiğim halde. Çekmeceleri bir hışımla açıp, birbirine girmiş sayfalar arasında, üzerine leke düşmemiş bir beyazlık arıyordum. Düşüncelerim kaleme aksederken, kurşun, o beyazlığı kirletmek için tir tir titriyor, belki de siyahlıktan kurtulurum diye düşünüp bir çakal edasıyla sürünüyordu sayfanın tenine. Aklıma gelmeyeceğini bildiğim şey ise beynime tokmak vurmaya devam […]
Serinin ilk yazını görmek için tıklayınız. Serinin ikinci yazısını görmek için tıklayınız. Ne aşılmaz tepeymişsin be mübarek. Yol dediğin yürüdükçe azalır. Ayaklarım aşındı, sen aşılmadın. Ey gidi Kıvırcık Ali… O da bu tepelerden geçmiş belli. “Kapıldım bir boş hayaleSevmekten düştüm bu haleGeçiyor benim de çağımNe evim var ne ocağımDünyada tutunacağımDal tükendi, ben tükendimDal tükendi, ben […]
Serinin ilk yazısını görmek için tıklayınız. “Bir dakika bakar mısın?” dedi. İrkildim evvela. Dönüp baştan ayağı süzmeye başladım. “Buyur” ile “Hayırdır?” arası bir mesafede ağırladım vatandaşı. “Kulak misafiri oldum” dedi. Bir kaşım yukarı kalktı gayri ihtiyari. “Evet” ile “Eee?” arası bir desibelde icabet ettim beyfendiye. “Çok şey duymadım ama bir cümleniz dikkatimi çekti, merakımı mazur […]
